Öncelikle gerçek bir hayattan sayfalara aktarılan bu yaşanmış hikayenin
bulunduğu kitabın gelirinin kitap başı Türkiye'de 1 TL, Avrupa'da 1
Euro'nun öksüz ve yetimler için kullanılması kararından dolayı Yazar
Nurgül Sönmez ve yayınevini kutluyorum.
İki ciltlik kitabı okuyunca bazı gerçekleri bir kez daha anladım. Herşeyden önce kadının gücü, cesareti ve dayanıklılığını bir kere daha yaşanmış acı olaylarla daha iyi kavrama fırsatı yakaladım.
Şunu gördüm ki, bu ülkede her birey sosyal sorumluluklarını daha iyi bilmeli ve tüm cesaretiyle bu sorumluluğu taşıyarak görevini yerine getirmeli...Birey korkmamalı, cesur olmalı... İnsani, dini, örfi vb özelliklerimizi tekrar gözden geçirmeli, yanıbaşımızdaki haksızlıklara karşı susmamayı öğrenmeli, gerekli devlet mekanizmalarını harekete geçirerek yetim, öksüz, fakir fukara, engelli kim varsa sahip çıkmayı, destek olmayı öğrenmeliyiz.
Birşeyi daha bu kitapları okuduktan sonra daha iyi anladık. Devletimiz sosyal devlet olarak ülkedeki dezavantajlı bireylere daha iyi sahip çıkmalı. yani ülkemizde adalet, eşitlik vb kavramlar tüm bireylere aynı oranda uygulanmalı.
21. asırı yaşıyoruz..bilgi çağı, uzay çağı vs...ama benim ülkemde kitapta geçen hikayeler hala yaşanmamalı... bilgi toplumu olma yolunda gerek kendimizi gerekse en yakınımızdakileri en iyi şekilde yetiştirmeli ve bu yönde büyük çaba sarfetmeliyiz.
Ülkemizde özellikle kızlarımızın, kadınlarımızın eğitim almalarının, ekonomik özgürlüklerine kavuşmalarının ne kadar önemli olduğunu kitabı okuduktan sonra bir kez daha anladım..
Kitapta anlatılanları okuyunca, cehaletin insanoğluna karşı büyük bir zulüm olduğunu görüyoruz. Cehaletten beslenen bir toplumdan aklınıza gelebilecek her türlü kötülüğün doğabileceği kesinlikle unutulmamalı...ve sevgili kitapseverler en büyük savaşımız cehalete karşı vereceğimiz savaş olacaktır.
Kitaba gelirsek; binlerce Yaseminden birinin acı hikayesini zaman zaman utanarak, zaman zaman gözyaşlarınızı tutamayarak okuyacaksınız. Okumalısınız...
İki ciltlik kitabı okuyunca bazı gerçekleri bir kez daha anladım. Herşeyden önce kadının gücü, cesareti ve dayanıklılığını bir kere daha yaşanmış acı olaylarla daha iyi kavrama fırsatı yakaladım.
Şunu gördüm ki, bu ülkede her birey sosyal sorumluluklarını daha iyi bilmeli ve tüm cesaretiyle bu sorumluluğu taşıyarak görevini yerine getirmeli...Birey korkmamalı, cesur olmalı... İnsani, dini, örfi vb özelliklerimizi tekrar gözden geçirmeli, yanıbaşımızdaki haksızlıklara karşı susmamayı öğrenmeli, gerekli devlet mekanizmalarını harekete geçirerek yetim, öksüz, fakir fukara, engelli kim varsa sahip çıkmayı, destek olmayı öğrenmeliyiz.
Birşeyi daha bu kitapları okuduktan sonra daha iyi anladık. Devletimiz sosyal devlet olarak ülkedeki dezavantajlı bireylere daha iyi sahip çıkmalı. yani ülkemizde adalet, eşitlik vb kavramlar tüm bireylere aynı oranda uygulanmalı.
21. asırı yaşıyoruz..bilgi çağı, uzay çağı vs...ama benim ülkemde kitapta geçen hikayeler hala yaşanmamalı... bilgi toplumu olma yolunda gerek kendimizi gerekse en yakınımızdakileri en iyi şekilde yetiştirmeli ve bu yönde büyük çaba sarfetmeliyiz.
Ülkemizde özellikle kızlarımızın, kadınlarımızın eğitim almalarının, ekonomik özgürlüklerine kavuşmalarının ne kadar önemli olduğunu kitabı okuduktan sonra bir kez daha anladım..
Kitapta anlatılanları okuyunca, cehaletin insanoğluna karşı büyük bir zulüm olduğunu görüyoruz. Cehaletten beslenen bir toplumdan aklınıza gelebilecek her türlü kötülüğün doğabileceği kesinlikle unutulmamalı...ve sevgili kitapseverler en büyük savaşımız cehalete karşı vereceğimiz savaş olacaktır.
Kitaba gelirsek; binlerce Yaseminden birinin acı hikayesini zaman zaman utanarak, zaman zaman gözyaşlarınızı tutamayarak okuyacaksınız. Okumalısınız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder